Młodzi dla Wolności: kwietnia 2015

30.04.2015 roku

PRAWYBORY

PREZYDENTA WYBIERAJĄ UCZNIOWIE

III LO I III TE PRZY

ZESPOLE SZKÓŁ EKONOMICZNYCH.

KANDYDACI NA PREZYDENTA

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Bronisław Komorowski urodził się 4 czerwca 1952 roku.

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim.
Jedna z czołowych postaci III RP, zwycięzca wyborów prezydenckich z 2010 roku.
W 2015 roku ponownie kandydat na najwyższy urząd w państwie.

Już w latach licealnych, Bronisław Komorowski rozpoczął działalność opozycyjną. Przez lata związany był także z harcerstwem, działał m.in. w szczepie im. Batalionu "Parasol" w hufcu Mokotów. W 1980 roku wstąpił do NZSS "Solidarność", stając się jednym z liderów antykomunistycznego oporu. Należał także do opozycyjnego Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz do Klubów Służby Niepodległości. W czasie stanu wojennego był internowany.
W wolnej Polsce, Bronisław Komorowski od razu zaangażował się w krajową politykę. Był członkiem kolejno: Unii Demokratycznej, Unii Wolności, Akcji Wyborczej Solidarność i Platformy Obywatelskiej. W Sejmie zasiadał nieprzerwanie od 1989 do 2010 roku.
W rządzie Jerzego Buzka Bronisław Komorowski objął stanowisko ministra obrony narodowej, natomiast w latach 2007-2010 zasiadał na fotelu marszałka Sejmu. W 2010 roku – po śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego – przejął tymczasowo obowiązki Prezydenta RP. 4 lipca 2010 roku Bronisław Komorowski pokonał w II turze wyborów prezydenckich Jarosława Kaczyńskiego, obejmując najwyższy urząd w państwie na kolejne 5 lat.

Andrzej Duda urodzony 16 maja 1972r.w Krakowie.

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. W lutym 1997 rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Postępowania Administracyjnego UJ, a od października 2001 w Katedrze Prawa Administracyjnego UJ jako asystent. W styczniu 2005 uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych. Był działaczem Unii Wolności. Po wyborach parlamentarnych w 2005 rozpoczął współpracę z Klubem Parlamentarnym Prawa i Sprawiedliwości. Z dniem 1 sierpnia 2006 na wniosek ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry został powołany przez premiera na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. 16 stycznia 2008 objął stanowisko podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. 5 lipca 2010, po wyborze Bronisława Komorowskiego na urząd Prezydenta RP, złożył dymisję z zajmowanego stanowiska. W 2010 kandydował bez powodzenia z ramienia PiS na prezydenta Krakowa. 27 listopada 2013 został rzecznikiem prasowym PiS^,pełnił tę funkcję do 9 stycznia 2014. 6 grudnia 2014 rada polityczna PiS zatwierdziła jego kandydaturę jako kandydata partii w wyborach prezydenckich w 2015.

Głosi takie hasła jak np „TAK dla Europy, NIE dla euro”
Jeżeli nie będzie naprawy w Polsce w wielu dziedzinach, wyjedzie młode pokolenie, a kolejne urodzi się już za granicą - przekonywał Duda

Rodzina Andrzeja Dudy: żona Agata, córka Kinga
Żona Andrzeja Dudy, to Agata Kornhauser-Duda. Jest ona z wykształcenia germanistką i ucz języka niemieckiego.
Państwo Dudowie ślub wzięli w 1994 roku, jeszcze na studiach, gdy kandydat PiS na prezydenta Polski miał zaledwie 22 lata, a ich córka przyszła na świat przed magisterium.

Magdalena Ogórek urodzona 23 lutego 1979 w Rybniku. Ukończyła tamtejsze II Liceum Ogólnokształcące. W 2002 ukończyła studia magisterskie na kierunku historii Uniwersytetu Opolskiego, w 2003 studia podyplomowe na kierunku integracja europejska na Uniwersytecie Warszawskim, a w 2005 studia tematyczne w European Institute of Public Administration w Maastricht. W 2009 na Uniwersytecie Opolskim uzyskała stopień naukowy doktora. Była nauczycielem akademickim w Wyższej Szkole Cła i Logistyki w Warszawie. Odbywała kilkutygodniowe staże i praktyki zawodowe w Biurze Integracji Europejskiej w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz w Kancelarii Premiera. W 2004 została zatrudniona jako urzędnik w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, gdzie pracowała dwa lata^. W latach 2012 - 2014 konsultant w Narodowym Banku Polskim W latach 2008–2010 zatrudniona w klubie poselskim Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

Ma na swoim koncie epizodyczne role w produkcjach telewizyjnych i filmowych. Autorka dwóch pozycji książkowych o tematyce historycznej i artykułów naukowych, animatorka kampanii profilaktyki zdrowotnej dot. zwalczania nowotworu piersi.

Prywatnie: mężatka oraz matka .

Adam Sebastian Jarubas (ur. 17 grudnia 1974 w Busku-Zdroju) – polski polityk, samorządowiec, od 2006 marszałek województwa świętokrzyskiego, wiceprezes Polskiego Stronnictwa Ludowego.

Pochodzi z Błotnowoli, wsi w gminie Nowy Korczyn. Urodził się w Busku-Zdroju jako syn Juliana i Anny Został absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Busku-Zdroju, następnie ukończył studia z zakresu historii na Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach. Ukończył również studia podyplomowe z zakresu zarządzania w warunkach Unii Europejskiej w Wyższej Szkole Ekonomii i Administracji w Kielcach oraz z zakresu zarządzania administracją i rozwojem lokalnym w Wyższej Szkole Handlowej w Kielcach.

Pracę zawodową rozpoczął jako asystent sejmowy niewidomego posła PSL Tadeusza Madzi. W latach 2002–2004 pracował jako wicedyrektor oddziału regionalnego Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. W 2002 został radnym powiatu buskiego. Od 2004 do 2006 był wicedyrektorem Powiatowego Centrum Usług Medycznych w Kielcach.
Od 1994 do 2009 był członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej, pełnił funkcję sekretarza tej organizacji w latach 2002–2006. W 2006 został wybrany do sejmiku świętokrzyskiego, uzyskawszy 8031 głosów. 27 listopada 2006 został zaprzysiężony na marszałka województwa. Należy do Polskiego Stronnictwa Ludowego, przewodniczy wojewódzkim strukturom tego ugrupowania. W 2010 uzyskał reelekcję w wyborach wojewódzkich i ponownie został marszałkiem.
W wyborach parlamentarnych w 2011, startując z listy PSL w okręgu kieleckim, został wybrany do Sejmu, otrzymując 28 750 głosów. Po wyborach odmówił przyjęcia mandatu, wobec czego jego mandat wygasł.

17 listopada 2012 podczas kongresu PSL w Pruszkowie nowo wybrany prezes partii Janusz Piechociński zarekomendował jego kandydaturę na przewodniczącego rady naczelnej PSL. W głosowaniu Adam Jarubas, który otrzymał 483 głosy, przegrał z Jarosławem Kalinowskim, którego poparło 486 delegatów. Dwa tygodnie później został jednym z wiceprezesów partii.

W 2014 po raz trzeci został wybrany do sejmiku, utrzymał także stanowisko marszałka. 31 stycznia 2015 przedstawiono go jako kandydata PSL w wyborach prezydenckich w tymże roku.

Janusz Ryszard Korwin-Mikke ur. 27 października 1942 w Warszawie.

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Studia rozpoczął na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego Od drugiego roku studiów matematycznych zaczął uczęszczać na zajęcia na drugim kierunku – filozofii – na Wydziale Filozofii i Socjologii tej samej uczelni
Był aresztowany w 1968 r. za udział w wydarzeniach marcowych. W sierpniu 1980 r. uczestniczył w strajku stoczniowców szczecińskich. Internowany przez kilka miesięcy podczas stanu wojennego, po uwolnieniu w 1982 r. kontynuował działalność polityczną, publicystyczną i wydawniczą. W 1987 r. został prezesem Ruchu Polityki Realnej (następnie Unia Polityki Realnej). W 1990 r. założył dziennik "Najwyższy Czas" (obecnie tygodnik).W 1989 r. startował w wyborach do Senatu, a w 1990 r. nie zdołał zebrać wymaganej liczby podpisów wyborców jako kandydat na prezydenta. Założyciel ugrupowania Konserwatywno-Liberalna Partia "Unia Polityki Realnej", której został prezesem. W 1992 r. był inicjatorem uchwały lustracyjnej, w wyniku której powstała sławetna "lista Macierewicza" i w konsekwencji upadł rząd Jana Olszewskiego. Był posłem na Sejm I kadencji i inicjatorem uchwały lustracyjnej, której realizacją była tzw. "Lista Macierewicza".. Janusz Korwin-Mikke trzykrotnie kandydował na prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W roku 1995 i 2000 z ramienia UPR. .

Działalność polityczna:
-W 2009 odszedł z UPR - nie zgadzał się z główną linią ugrupowania. Stanął na czele partii Wolność i Praworządność, powstałej z przekształcenia Platformy JKM. 18 stycznia
-12 maja 2011 przyjęto nową nazwę partii - Kongres Nowej Prawicy. W 2013 Janusz Korwin-Mikke był kandydatem KNP w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu rybnickim.
-W 2014 roku Korwin-Mikke został posłem do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji zdobywając 67 928 głosów w okręgu śląskim. Kierowany przez niego KNP zajął w wyborach 4. miejsce z wynikiem 7,15 proc. głosów i otrzymał cztery mandaty.
-Na początku 2015 roku Korwin-Mikke ogłosił powstanie nowej partii pod nazwą Koalicja Odnowy Rzeczypospolitej Wolność i Nadzieja (KORWiN) i został kandydatem tej partii wyborach prezydenckich w 2015r.

Hasło Wyborcze: „Dumna bogata Polska”

Życie prywatne: Janusz Korwin-Mikke ma żonę Ewę oraz ośmioro dzieci: Ryszarda, Krzysztofa , Kacpra, Jacka, Zuzannę, Korynnę oraz dwoje dzieci urodzonych pomiędzy 2010 a 2013.

Paweł Kukiz ur. 24 czerwca 1963 w Paczkowie (woj. Opolskie) Kandydat nie zrzeszony, były wokalista zespołu „Piersi”. Syn lekarza i działacza kresowego Tadeusza Kukiza. Szkołę podstawową i średnią ukończył w Niemodlinie. Studiował administrację na Uniwersytecie Wrocławskim, a następnie prawo i nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim.

Od 2009 jest redaktorem naczelnym portalu nieobecni.com.pl, poświęconego dokumentacji polskich cmentarzy za wschodnią granicą Polski, a także zabytkowych cmentarzy na Ziemiach Zachodnich (m.in. pożydowskich i poniemieckich), jak również wszystkich nekropolii, na których spoczywają Polacy.

W 2010 i 2011 był członkiem komitetu poparcia dla Marszu Niepodległości, organizowanego corocznie 11 listopada w Narodowe Święto Niepodległości przez Młodzież Wszechpolską i Obóz Narodowo-Radykalny. Z komitetu poparcia marszu wystąpił w 2012 roku.

W listopadzie 2014 z ramienia komitetu Bezpartyjni Samorządowcy został wybrany na radnego sejmiku województwa dolnośląskiego.

Prywatnie:
Ma żonę oraz 3 córki, jest kibicem Odry Opole.
Swoją kandydaturę określa jako „ponad światopoglądową” i „antysystemową”, a obecny układ określa mianem politycznej „partiokracji”, która blokuje wszelkie demokratyczne inicjatywy i działania.

Janusz Marian Palikot (ur. 26 października 1964 w Biłgoraju) – polski przedsiębiorca, polityk, poseł na Sejm V, VI i VII kadencji.

Wykształcenie:
Janusz Palikot studiował na Wydziale Filozofii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Jest absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego, na którym obronił w 1986 pracę magisterską zatytułowaną Transcendentalna jedność apercepcji u Kanta. W okresie studiów zajął się handlem, a na początku lat 90. prowadzeniem działalności gospodarczej.

Działalność polityczna:
W czerwcu 2005 ogłosił wstąpienie do regionalnych struktur Platformy Obywatelskiej w Lublinie. W wyborach parlamentarnych wystartował do Sejmu z listy PO, zdobył 26 275 głosów i uzyskał mandat poselski. W sprawie domniemanego finansowania jego kampanii wyborczej przez podstawionych ludzi, w tym emerytów i studentów, w Prokuraturze Okręgowej w Radomiu było prowadzone śledztwo, zostało ono umorzone w 2009, a następnie wznowione.
Był członkiem prezydium Klubu Parlamentarnego PO oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 44 186 głosów. W VI kadencji został członkiem Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej, do 2009 kierował Komisją Nadzwyczajną do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji "Przyjazne Państwo", następnie został jej wiceprzewodniczącym, a w październiku 2009 ponownie przewodniczącym (po roku został ponownie odwołany). W tym samym miesiącu wybrany został na wiceprzewodniczącego Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej (funkcję tę pełnił do sierpnia 2010).
2 października 2010 podczas kongresu poparcia swojej osoby zapowiedział rezygnację z członkostwa w PO, w związku z planami założenia własnej partii politycznej oraz złożenie mandatu poselskiego 6 grudnia 2010. Z członkostwa w klubie i partii zrezygnował jednak już 6 października, natomiast mandat poselski złożył dopiero 10 stycznia 2011, dzień po przekazaniu legitymacji poselskiej na licytację WOŚP.

18 października 2010 zostało zarejestrowane wspierające go Stowarzyszenie "Ruch Poparcia Palikota", a 4 dni później – partia Ruch Poparcia. W związku z możliwością wykreślenia tej ostatniej z ewidencji partii politycznych, z powodu niezłożenia sprawozdania finansowego, złożył wniosek o rejestrację nowej partii Ruch Palikota, która została wpisana do ewidencji 1 czerwca 2011. 2 lipca 2011 został wybrany na przewodniczącego tej partii.

W wyborach w 2011 kierowana przez niego partia zajęła 3. miejsce. Sam Janusz Palikot ponownie uzyskał mandat poselski, startując w okręgu warszawskim i otrzymując 94 811 głosów^, Został następnie wybrany na przewodniczącego klubu poselskiego Ruchu Palikota w Sejmie VII kadencji. W 2013 założył wspólnie z Aleksandrem Kwaśniewskim i Markiem Siwcem ruch Europa Plus, który stał się stowarzyszeniem i koalicją kilku lewicowych i centrowych ugrupowań politycznych (po wyborach europejskich w 2014, w których nie osiągnęła progu, przestała ona istnieć). W dniach 5–6 października 2013 na nadzwyczajnym kongresie Ruch Palikota przekształcił się w ugrupowanie Twój Ruch, a Janusz Palikot został przewodniczącym nowej formacji.

14 grudnia 2014 zadeklarował start w wyborach prezydenckich w 2015 jako kandydat Twojego Ruchu, zaś 11 lutego 2015 roku został zarejestrowany jego komitet wyborczy.

5 marca 2015 Janusz Palikot poinformował o rozwiązaniu (poprzedniego dnia) klubu poselskiego Twojego Ruchu i powołaniu na jego miejsce koła poselskiego Ruch Palikota.

Marian Kowalski jest kandydatem na prezydenta Ruchu Narodowego. Jego hasło wyborcze to "Silny człowiek na trudne czasy".

W jego programie na pierwszym miejscu jest postulat zmiany polskiej konstytucji, tak by prezydent miał pełnię władzy i ponosił osobistą odpowiedzialność. - Chcę realnej władzy, jak w Stanach Zjednoczonych - powiedział Marian Kowalski na swojej pierwszej konwencji w Lublinie. Wielokrotnie startował w wyborach. Marian Kowalski jest działaczem politycznym i społecznym od przeszło 20 lat. W 1992 roku wstąpił do Ruchu Trzeciej Rzeczypospolitej, a rok później - do Unii Polityki Realnej, której był członkiem przez kilkanaście lat. Założył Komitet Obrony Kupców i Rzemieślników, który walczył o obniżkę opłat miejskich dla małych firm. W latach 2004-2007 był ławnikiem Sądu Rejonowego w Lublinie. W 2010 roku związał się z Obozem Narodowo-Radykalnym, pełnił funkcję jego rzecznika prasowego. Obecnie jest wiceprezesem Ruchu Narodowego. Pisze felietony, w ubiegłym roku wydał ich zbiór pt. "Okiem narodowca". Współorganizował Marsze Niepodległości. Jest instruktorem sportowym i ochroniarzem. Marian Kowalski wychował się w Lublinie. Uczył się w elitarnym I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica, gdzie jego wychowawczynią była znana później działaczka lewicowa Izabella Sierakowska. W trzeciej klasie został usunięty ze szkoły, ponieważ - według oficjalnego biogramu - "związał się z kręgami kontrkulturowymi". Po wyrzuceniu ze szkoły podjął - w wieku 19 lat - pracę w sklepie motoryzacyjnym rodziców, którego prowadzenie musiał przejąć z powodu choroby i śmierci ojca. Utrzymywał się z prowadzenia sklepu do 2002 roku. Od 16. roku życia uprawia kulturystykę i trójbój siłowy. Przez ostatnie 10 lat pracował jako instruktor sportowy, trener personalny i przy ochronie imprez, prowadził własną firmę. Gdy został kandydatem na prezydenta RP zrezygnował z wszelkiej działalności zarobkowej. Utrzymuje się - jak powiedział - z oszczędności i z tego co mu zaproponuje jego komitet wyborczy.

Jacek Wilk (ur. 17 sierpnia 1974) – polski polityk konserwatywno-liberalny, adwokat i ekonomista. Kandydat na urząd Prezydenta RP w wyborach w 2015.
Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W 1998 ukończył studia magisterskie na kierunkach międzynarodowe stosunki gospodarcze i polityczne oraz finanse i bankowość w warszawskiej Szkole Głównej Handlowej, a w 1999 studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Kształcił się również na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, w Szkole Międzynarodowego Prawa Podatkowego (poziom I i II) w Veldhoven w Holandii (od 1998 do 1999), a w 2001 ukończył podyplomowe studia prawnicze w ramach stypendium holenderskiego Uniwersytetu Erazma w Rotterdamie. Od 2001 do 2005 odbywał aplikację adwokacką w Warszawie, a następnie rozpoczął studia doktoranckie w Kolegium Gospodarki Światowej SGH. Pracował w biurach warszawskich firm konsultingowo-audytowych, a następnie w warszawskich kancelariach adwokackich. W 2005 założył własną kancelarię adwokacką.
W maju 2011 przystąpił do Kongresu Nowej Prawicy. W 2012 zasiadł w radzie głównej tej partii, był także jej sekretarzem generalnym i naczelnym jurystą. 26 października 2013 został wiceprezesem tej partii (formalnie pełnił tę funkcję przez niespełna rok). W wyborach parlamentarnych w 2011 bez powodzenia kandydował z listy KNP do Sejmu w okręgu kieleckim, a w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startował w okręgu warszawskim. 4 lutego 2015 został ogłoszony kandydatem Kongresu Nowej Prawicy na prezydenta RP (po cofnięciu rekomendacji dla Janusza Korwin-Mikkego, który zdecydował o założeniu własnej partii) (jego kandydatura została później zarejestrowana w PKW).