„AKCJA - LWÓW 2017"




 „AKCJA - LWÓW 2017" 









7 ton darów w asyście 60 motocyklistów wyruszyło spod sądeckiego ratusza do Lwowa (2 czerwca). Dary są efektem zbiórki zorganizowanej na terenie miasta Nowego Sącza i Sądecczyzny. Środki higieny i czystości, materiały opatrunkowe, leki pierwszej potrzeby i wiele innych rzeczy trafi do polskich dzieci ze Lwowa i okolic oraz podopiecznych hospicjum.
Akcję pod patronatem prezydenta Nowego Sącza Ryszarda Nowaka i burmistrza Krynicy-Zdroju Dariusza Reśki zorganizowali Fundacja "Bratnia Dusza", forum sądeckich motocyklistów Motosacz.pl i Centrum Rozwoju Ukraińskiej Kultury i Samoorganizacji. Wszystkim podziękował Leszek Langer, dyrektor Wydziału Integracji i Rynku Pracy.
- To finał pięknej akcji, ale i początek pięknej wyprawy na Ukrainę, do Lwowa – podkreślił Leszek Langer. – Chciałbym w imieniu prezydenta Nowego Sącza Ryszarda Nowaka podziękować tym wszystkim osobom, które zaangażowały się w tę wspaniałą i szczytną zbiórkę darów. Jak wiemy, na Ukrainie życie jest dużo cięższe niż w Polsce. Cieszymy się, że państwo zaangażowali się w tę zbiórkę, żeby Polonii, dzieciom na Ukrainie żyło się lepiej. Życzę, żeby droga na Ukrainę odbyła się bez przeszkód i żeby państwo przywieźli wiele radości tym, których obdarzacie – zakończył dyrektor Langer.
- Akcja przerosła nasze najśmielsze oczekiwania – mówi Iwona Romaniak, prezes Fundacji "Bratnia Dusza". – Dostaliśmy wszystko, o co prosiliśmy i jeszcze więcej. Dostaliśmy nawet rzeczy, o które nie prosiliśmy: mamy domyśliły się, że maluszkowi oprócz pampersów potrzebna będzie oliwka czy podkład do łóżeczka. To jest kolejna akcja, która dowodzi, że mamy bardzo dobre i czułe serca. W ten sposób pokazujemy, że łączymy się z naszymi rodakami na Ukrainie, nie zapominamy o nich. Dla nich to bardzo ważne: pamięć, że oni tam są i często w trudnej sytuacji. W ten sposób budujemy mosty, które kiedyś zostały zerwane – podkreśliła Iwona Romaniak.
Tomasz Michałowski, zastępca dyrektora Wydziału Kultury, Sportu, Komunikacji Społecznej i Promocji UM podkreślił, że ważny był każdy, nawet najmniejszy dar. - Chciałbym podziękować wszystkim organizatorom tej akcji, ale też osobom bezimiennym, rzeszy sądeczan, która zechciała podarować choćby najmniejszą cegiełkę w tej akcji. Warto podkreślić, że w dzisiejszych czasach różnych zbiórek i akcji charytatywnych jest bardzo dużo, a mimo to sądeczanie bardzo licznie odpowiedzieli na nasz apel, za co im serdecznie dziękujemy – powiedział Tomasz Michałowski. Zbiórka odbywała się w podległym Urzędowi Centrum Informacji Turystycznej przy ul. Szwedzkiej.
Zastępca dyrektora podkreślił udział nauczycieli i uczniów w zbiórce, bez którego trudno by ją sobie wyobrazić. W Nowym Sączu w akcje bardzo mocno zaangażowali się między innymi uczniowie Koła Historycznego z Zespołu Szkół Ekonomicznych pod kierownictwem Ireny Marii Gradek. – Angażujemy się
w różnego rodzaju akcje na rzecz różnych fundacji w całym kraju od około 10 lat – mówi Irena Maria Gradek. – Tym razem zbieraliśmy książki dla Ukrainy. Młodzież działa bardzo chętnie, angażują się również rodzice. Uczniowie są przekonani, że ta dobroć kiedyś do nich wróci – podkreśla nauczycielka.
Organizatorów akcji podczas zbierania darów wspierali od początku dziennikarze Radia Kraków, którzy uczestniczą także w wyjeździe do Lwowa
Drodzy Uczniowie.



Akcja LWÓW 2017 zakończona.
DZIĘKUJĘ Wam za ogromne zaangażowanie i WIELKIE SERCE.
Dary, które przygotowaliście z Waszymi rodzicami zostały przekazane przez Fundację Bratnia Dusza wielu potrzebującym we Lwowie.
Wasza postawa jest godna naśladowania.
Jestem z Was bardzo DUMNA. 
Za współpracę i ogromne wsparcie dziękuję Iwona Romaniak, Tomasz Michałowski, Leszek Langer. 

Klasa I F TE
Natalia Citak
Krystian Bełżek
Agnieszka Jabłońska
Magdalena Kostecka
Ewelina Sroka
Paulina Wolak
Ewelina Suchcicka
Patrycja Gawlak
Aleksandra Ptaśnik
Katarzyna Babuśka
Agata Malczak
Justyna Sulicz
Paweł Stępka
Katarzyna Hajduga
Ewelina Skupińska
Damian Lachner
Patryk Hat
Emilia Totoś
Daria Majerska
Monika Poręba
Angelika Poręba
Maria Magiera
Anita Janik
Emilia Kozioł
Joanna Słaby
Klasa I A LO
Monika Górka
Monika Duran
Aneta Kostrzewa
Gabriela Łabno
Daria Sołtys
Gabriela Leśnik
Szymon Chlipała
Karolina Szkaradek
Eliza Jasinska
Natalia Pokrywka
Magdalena Konopka
Karolina Pajor
Paulina Ślipek
Katarzyna Smoleń
Krzysztof Jaśkiewicz
Kacper Rejentowicz
Weronika Maciejowska
Aleksandra Wasilewska
Karolina Maik
Natalia Poręba

Klasa I Dr TE
Karolina Rak
Weronika Piksa
Patrycja Zielińska
Patrycja Dołchańczuk
Barbara Góra
Natalia Siedlarz
Edyta Kolat

Klasa I C LO
Karolina Barnaś
Patrycja Słowik
Iwona Pławecka
Paulina Morzywołek
Anna Bugara
Natalia Liszka
Eryk Smoroń
Wiktoria Łęczycka
Maja Laskowska
Joanna Kiełbasa
Aneta Gomółka
Dominika Łomnicka
Sylwia Łabuda
Oliwia Laborowska
Paulina Piecuch

Klasa I B LO
Agnieszka Badowska
Jakub Zaczek
Katarzyna Plata
Mateusz Wiktor
Krzysztof Świerad
Kacper Gomułka
Martyna Dąbrowska
Iwona Kozik
Aleksandra Kościółek
Patrycja Potoczek
Anna Wójcik
Małgorzata Rams
Kinga Horowska
Weronika Kowalczyk
Amanda Iwańska
Katarzyna Surma
Adrianna Smoleń
Iwona Gołąb
Kinga Olchawa
Martyna Zacher
Hanna Osika
Monika Zborowska
Emilia Madej

Klasa I H TE

Kinga Horowska
Magdalena Kowalik
Monika Mróz
Klaudia Stelmach
Oliwia Homoncik
Sebastian Faron
Kinga Furczoń
Magdalena Florek

Klasa I Ek LO

Katarzyna Gucwa

Klasa I D LO

Patrycja Lebda
Natalia Kożuch
Małgorzata Rodak
Natalia Tokarczyk
Paulina Kierczak
Beata Chrobak
Patrycja Chlipała
Zuzanna Tomaszek
Kamila Potoczek
Katarzyna Hojnor
Anna Citak

Klasa I E TE

Barbara Tarsińska
Justyna Drożdż
Przemek Wróbel
Jola Dutka
Beata Stelmach
Ola Witek
Marzena Dziubanowska
Agnieszka Owsianka
Katarzyna Baczyńska
Dominik Bednarek
Zuzanna Peciak
Ewa Geniec
Katarzyna Nowak
Paulina Hila
Łucja Filipowicz
Natalia Świerczek
Alicja Madej
Marzena Żywczak
Aneta Szwala
Dominika Ochocka
Aneta Bołoz
Justyna Jaworska

Katarzyna Lorek.
















































Brak komentarzy:

„3 MAJ - 226. ROCZNICA UCHWALENIA KONSTYTUCJI"





„3 MAJ - 226. ROCZNICA UCHWALENIA KONSTYTUCJI" 









Uczniowie Koła Miłośników Historii: Natalia Młynarczyk, Sylwia Kubacka oraz Dawid Kaczmarek wraz z opiekunem Ireną Marią Gradek wzięli udział w nowosądeckich obchodach 226 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Uroczystość rozpoczęła się o godzinie 10.30 mszą w bazylice św. Małgorzaty, skąd uczestnicy uroczystości przeszli na plac 3 Maja












































Brak komentarzy:

„ZMARŁ PROFESOR ZBIGNIEW BRZEZIŃSKI"


   



 „ZMARŁ PROFESOR ZBIGNIEW BRZEZIŃSKI"


Młodość

Wywodził się ze szlacheckiej rodziny herbu Trąby z Brzezin. Jego rodzicami byli dyplomata Tadeusz Brzeziński i Leonia, z d. Roman, w latach 1928–1931 mieszkał w Lille, w latach 1931–1935 w Lipsku, gdzie jego ojciec pracował jako konsul. W latach 1936–1938 mieszkał z matką w Warszawie (ojciec objął placówkę konsularną w Charkowie), w październiku 1938 wyjechał z rodzicami do Kanady, gdzie Tadeusz Brzeziński został konsulem generalnym w Montrealu, tam rozpoczął naukę w Newman House School, następnie uczył się w St. Leon’s High School w Montrealu.
Wykształcenie

Od 1945 studiował nauki polityczne i ekonomię na McGill University w Montrealu, tam w 1950 uzyskał tytuł magistra (ang. Master of Arts), na podstawie pracy Russo-Soviet Nationalism. Od 1950 studiował w Ośrodku Badań Rosyjskich (Russian Research Center) Uniwersytetu Harvarda, gdzie był asystentem Merle Fainsoda. Tam w 1953 obronił pracę doktorską The Role of the Purge in the Totalitarian State.








Praca naukowa i działalność publiczna

W 1953 został wykładowcą w katedrze nauki o państwie Uniwersytetu Harvarda, razem z Carlem Friedrichem podjął także badania nad zagadnieniem totalitaryzmu, uwieńczone wydaną w 1956 pracą Totalitarianism, Dictatorsphip and Autocracy, w której postawiono szeroko dyskutowaną tezę, iż ustrój radziecki i nazistowski są „zasadniczo podobne”. Po dojściu do władzy w ZSRR Nikity Chruszczowa wskazywał na odrębności poszczególnych krajów bloku sowieckiego oraz sugerował aktywną politykę amerykańską zmierzającą do „demokratycznej neutralizacji” Europy Wschodniej. Od 1957 zajmował się badaniem tzw. „narodowego komunizmu”, w 1960 wydał poświęconą temu zagadnieniu książkę Soviet bloc. Unity and conflict, która w kolejnych latach została uznana za jedną z ważniejszych prac poświęconych Europie Wschodniej. Sformułował wówczas strategię tzw. pokojowego zaangażowania (jako alternatywę dla nieskutecznej jego zdaniem tzw. doktryny wyzwalania), w ramach której proponował wciągnięcie do współpracy z USA niektórych bardziej niezależnych państw komunistycznych, tak, aby z jednej strony doprowadzić do podziałów wewnątrz bloku sowieckiego, z drugiej wykorzystać niektóre z tych państw jako „pas transmisyjny” wpływający także na zbliżenie ZSRR do Europy Zachodniej. Zaowocowało to m.in. okazjonalną współpracą z ówczesnym senatorem Johnem F. Kennedym, który w 1957 zaproponował ustawę znosząca niektóre restrykcje w stosunkach USA z niektórymi krajami bloku wschodniego. Od 1958 roku Zbigniew Brzeziński posiadał obywatelstwo amerykańskie.

 W 1960 nie zaproponowano mu dalszego zatrudnienia na Harvardzie, w związku z czym w drugiej połowie tego roku rozpoczął pracę jako profesor na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych na Uniwersytecie Columbia. Również w 1960 został członkiem Council on Foreign Relations. Latem 1960 zaangażował się w kampanię prezydencką Johna F. Kennedy’ego, w zespole zajmującym się sformułowaniem celów polityki zagranicznej. Latem 1961 razem z Williamem Griffithem opublikował w Foreign Affairs artykuł Peaceful Engagement in Eastern Europe, w którym kolejny raz przedstawił swoją strategię stopniowego przekształcania krajów Europy Wschodniej w państwa neutralne i demokratyczne, a przy tym niezależne od ZSRR. W październiku 1961 został natomiast dyrektorem nowo utworzonego na Columbii Instytutu Badań nad Komunizmem. Jego asystentami byli m.in. Charles Gati i Toby Gati, a wśród studentów Madeleine Albright i William Odom (który w administracji J. Cartera zostanie asystentem Brzezińskiego ds. militarnych).

 W 1964 opublikował razem z Samuelem Huntingtonem książkę Political Power: USA/USSR, w której odrzucił popularne na lewicy tezy o potencjalnym zbliżeniu się Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego jako państw „uprzemysłowionych”. Sam uważał wówczas, że ZSRR wchodzi w epokę stagnacji i upadku, a także jest za słaby, aby podjąć działania w celu dominacji nad światem. Od połowy lat 60. występował często jako komentator w dyskusjach telewizyjnych, w tym charakterze bronił m.in. decyzji o zaangażowaniu w wojnę wietnamską. W 1965 opublikował pracę Alternative to Partition. For a broader Conception of America’s Role in Europe, w której postulował sformułowanie ogólnoeuropejskiego planu gospodarczego, który zmniejszyłby nierówności w sztucznie podzielonej Europie. W 1966 skorzystał z urlopu na uczelni i po semestrze wiosennym podjął pracę w Biurze Planowania Politycznego Departamentu Stanu, gdzie zajmował się polityką amerykańską wobec Europy Wschodniej, jego wpływy zostały dostrzeżone m.in. przez Newsweek, który w listopadzie 1966 poświęcił mu artykuł The Thinker, w którym nazwano go „prawdziwą kopalnią nowych idei” oraz „jedną z najszybciej wschodzących gwiazd administracji Johnsona”. Politycy republikańscy uważali jednak koncepcję pokojowego zaangażowania za zbyt miękką wobec bloku sowieckiego. W grudniu 1967 odszedł z Departamentu Stanu i powrócił na Columbię.
Pomimo powrotu na uczelnię, nie zerwał kontaktów z administracją L. Johnsona i w lutym 1968 wyjechał z delegacją rządową do Wietnamu, następnie rekomendował wycofanie z tego państwa większości wojska, od kwietnia 1968 zaangażował się w kampanię prezydencką Huberta Humphreya. W 1970 opublikował książkę Between Two Ages. America’s Role in Technetronic Era, w której opisywał międzynarodowy układ sił wywołany eksplozją demograficzną i rozwojem techniki. Postulował w niej zwiększenie pomocy dla krajów trzeciego świata i zacieśnienie współpracy krajów demokratycznych. Pod koniec 1970 wyjechał na półroczne stypendium do Japonii, której poświęcił następnie pracę The Fragile Blossom. Crisis and Change in Japan. W 1973 został pierwszym przewodniczącym nowo powstałej Komisji Trójstronnej, której celem było zbudowania płaszczyzny kontaktów USA, krajów europejskich i Japonii[35]. Uważany za „jastrzębia” w polityce zagranicznej, krytykował zbyt dalekie ustępstwa polityki détente. Poparł jednak Akt końcowy Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, uważając go szansę promocji idei demokratycznych w krajach bloku sowieckiego.












Brak komentarzy:
Subskrybuj: Posty (Atom)